UITZWAAIEN EN LOSLATEN

Brisbane 14 oktober. We zitten bij Ada, een nicht van Frida en haar man Frank op de mooie veranda met uitzicht over Brisbane. Tot onze verrassing worden we vrijdagavond door hen opgehaald van het vliegveld. Na een hartelijke begroeting worden de taken snel verdeeld. De vrouwen nemen de spullen mee in de auto van Ada en Frank en de mannen halen de huurauto op. Toch wel erg handig als je een ‘local’ naast je hebt om in het donker van het vliegveld naar Mount Glorious te rijden. Nu slaat de ontspanning echt toe samen met de jet-lag. Na een nacht slapen gaan ook ’s middags even de oogjes dicht.
Van de vele uitzwaai momenten in Nederland van familie, vrienden en collega’s hebben we genoten. Lekker informeel, veel gelachen en bij gekletst. Mooier kun je het niet hebben. En tussendoor het huis gereedmaken voor ons vertrek en de komst van Gulnaz. De laatste voorbereidingen voor onze reis hebben meer energie gekost dan we vooraf dachten. Maar om de nodige rust tussen de oren te krijgen is het voor ons belangrijk om alles zo goed mogelijk achter te laten. Toch kost het moeite om het werk los te laten en de deur achter je dicht te trekken. Geen black-berry meer om de mailtjes te checken; dat is afkicken! Nog wel enkele mailtjes naar het werk omdat er zaken oppoppen in het hoofd en dat hoofd moet natuurlijk leeg. Van je afschrijven helpt echt!

Een dag voor de vlucht logeren in Amsterdam is een prima zet geweest. Geen gestress om het vroege tijdstip van vliegen te halen. Eenmaal in het vliegtuig daalt de rust neer. Het avontuur gaat beginnen en we hebben er heel veel zin in. Na 12 uur vliegen landen we in Singapore waar we ruim de tijd hebben voor een ontspannen massage. We kiezen voor een nek en schouder massage. Frida mag eerst en ik moet wachten; het is druk. De aanwezige jonge werkneemsters kijken regelmatig met enige bezorgdheid mijn kant op. Wie moet dat grote lijf straks onder handen nemen? Uit zicht achter een gordijn vindt overleg plaats. De redding komt in de vorm van een telefonisch opgetrommelde man die het karwei mag klaren. De hilariteit is groot als blijkt dat ik niet in de massagestoel pas. Ik moet in een kamer apart op de massagebank waar normaal een volledige lichaamsmassage gegeven wordt. Ik krijg al snel spijt van de keuze. Hoezo ontspanning? De masseur ontdekt meerdere knopen in mijn bovenlichaam en die moeten allemaal worden aangepakt. Het zweet breekt me uit als hij met zijn stevige handen zich niet beperkt tot de schouders en de nek maar enthousiast afdaalt naar onderrug en bilspieren. En hij vindt nog meer knopen die mij bijna doen jodelen van de pijn. Hij heeft toch wel een opleiding gevolgd? Oh ja, loslaten…. En ontspannen. Plots gaan zijn schoenen uit en komt hij op de tafel staan. Dit vraagt blijkbaar om nog meer gewicht om de boel los te masseren. Met zijn volle gewicht op zijn handen en armen dendert hij over mijn bovenlichaam. Het prettige is wel dat ik merk dat gaandeweg de pijnpunten minder worden. Ook Frida heeft veel baat bij de massage. Soepel en ontspannen gaan we het vliegtuig weer in voor nogmaals 7 uur vliegen naar Brisbane. Voor wie een stop heeft in Singapore: vooral naar de masseur gaan is ons advies.

We gaan de komende dagen relaxen bij Ada en Frank en daarnaast ook achterneven en nichten bezoeken. En globaal onze route bepalen voor onze trip richting Melbourne en daarna Tasmanië. De outback en de natuurparken lonken.

Frida en Bert