ZWEDEN EN TERUG NAAR HELSINKI

We vertrekken op 31 augustus naar het Abisko NP in Zweden. Vlak voor de Noors-Zweedse grens begint een rotsig en desolaat landschap. Met de laaghangende bewolking erbij is het erg sfeervol. Abisko in Zweden is een bijzonder gebied met meren, lage berkenbomen en rotsen vol met mossen in vele kleuren. De lucht is onderweg soms dreigend zwart en met de zon erbij levert dat prachtige plaatjes op. De regenboog maakt het feest compleet. De volgende dag maken we (weer bij mooi weer!) een mooie wandeling in het Abisko NP. We lopen langs de rivier, in de bossen en langs een meer. De rivier gaat door een prachtige uitgesleten canyon en de herfstkleuren geven het landschap een extra fraai uiterlijk. Na afloop weer heerlijk op zijn Fins zweten in de grote gezamenlijke sauna van het hotel. Gelukkig hebben de Zweden de sauna cultuur van de Finnen overgenomen. We reizen de dag erop verder naar Lulea aan de oostkust. Een strak vormgegeven Zweedse stad, die toch enige sfeer heeft door de afwisseling van oud- en nieuwbouw. Dichtbij ligt de Gammelstad (de oude stad Lulea), een grote verzameling van kleine en wat grotere oude houten huisjes rondom een kerk. De mensen kwamen van heinde en ver om er handel te drijven en te kerken en overnachten dan in deze huisjes. Veel ervan zijn nog in gebruik en dat maakt het extra leuk. Het zal niet verbazen dat deze unieke oude stad op de Unesco lijst staan. We hebben deze maandagochtend het stadje bijna voor onszelf en slenteren er relaxt doorheen.

In de middag rijden we Finland weer in en betrekken een gehuurd appartementje in Oulu. De stad ligt aan de westkust en heeft een oud havengebied met sfeervolle houten pakhuizen. We wandelen de dag erop de leuke VVV route door het oude centrum en over diverse eilandjes eromheen. Ook in Oulu zien we de strakke en minimalistische bouwstijl die kenmerkend is voor het hoge noorden. Wellicht wat saai, maar het gebruik van verschillende materialen en kleuren doorbreken de eentonigheid. Wat ook opvalt is het gebruik van het gecombineerde wandel- en fietspad, wat we nergens anders ter wereld zijn tegengekomen. Ik zie in Nederland al slaande ruzies en ongelukken voor me als dat ingevoerd zou worden! Hier is men niet anders gewend en slalommen fietsers en wandelaars ontspannen om elkaar heen.
We reizen verder naar het zuiden en huren op een camping in Virrat een blokhut met sauna aan een meer. Compleet met een eigen steiger en roeiboot. Finser kan haast niet! Of het moeten de kleine houten huisjes op de campings zijn met de caravan er inventief aan vastgekoppeld. Een soort voortent, maar dan anders. Natuurlijk ideaal tijdens een wintersportvakantie. We maken een leuke wandeling door de bossen rondom het huisje. Tot onze teleurstelling komen we ook nu geen eland tegen. Rendieren zat tijdens onze reis, maar waar zijn die ……. elanden? Al die waarschuwingsborden langs de wegen zijn waarschijnlijk door de VVV opgehangen om toeristen te lokken! Wellicht zien we nog een eland op de valreep, maar de kans daarop wordt steeds kleiner. De bossen zijn in het zuidwesten niet zo stil en desolaat als in het oosten en noorden. Uiteraard probeert Frida na de wandeling de roeiboot uit. Ik heb wel genoeg beweging gehad en ga niet mee. Bij het instappen maakt ze een steeds groter wordende spagaat. Ik zie haar al in gedachten in het water vallen maar ze corrigeert het knap door soepel in de boot de springen. Na afloop gaan we samen de sauna in en daarna lekker lezen.

Onderweg naar Helsinki maken we een tussenstop in Tampere, een grote studentenstad. Het heeft de bijnaam “Het Manchester van Finland” en dat komt door de vele fabrieksgebouwen van rood baksteen die in het centrum bewaard zijn gebleven. Mooi gerestaureerd en met een nieuwe bestemming. De binnenstad is een mix van Art Nouveau, fabrieksgebouwen en moderne bouw en dat vormt een sfeervol geheel. Een aangename verrassing deze stad! We bezoeken er ook het historisch museum bestaande uit originele arbeiderswoningen van 1880 tot 1968. De inrichting is nog authentiek en het lijkt alsof de bewoners net zijn vertrokken. Het geeft een realistisch beeld van de vaak deprimerende omstandigheden waarin mensen woonden. Hele gezinnen woonden in een kamer. De keuken werd gedeeld met nog 3 andere gezinnen. De regen komt nu met bakken uit de lucht en maakt het geheel nog somberder. Geen plek om vrolijk van te worden, maar zelfs ik blijf geboeid rond kijken en dat wil wat zeggen! We rijden Helsinki in en logeren die nacht in de kleinste hotelkamer van onze wereldreis. Als ik bij uit bed stappen niet oplet kop ik de flatscreen televisie van de wand! Wel met een prima bed en het is maar voor 1 nacht. Morgen verkassen we lekker praktisch naar een ander hotel in dezelfde straat. Ook nu zitten de hotels in Helsinki grotendeels vol en we zijn blij dat we het andere hotel al eerder hebben gereserveerd. Dit weekend sluiten we onze wereldreis af met 2 dagen wandelen door de stad op zoek naar leuke plekjes en bijzondere architectuur. En ook nu hebben we mazzel met het weer, want de zon komt weer regelmatig tevoorschijn. Beiden zijn we helemaal verknocht aan Helsinki en zullen er zeker terugkomen. Finland, Noorwegen en Zweden waren een mooie en fijne afsluitende bestemming van onze reis.

En dan zit onze wereldreis er weer op en reizen we door naar Twello. Wat ook prima is, want we willen heel graag weer de draad met familie, vrienden, collega’s en kennissen oppakken na bijna een jaar afwezigheid. Ook is het fijn om ons huis weer terug te zien en op een vaste stek te zitten. Al hebben we ons de afgelopen periode in alle bezochte landen prima thuis gevoeld en zwerven we graag rond. Overal waren we van harte welkom, waarbij we in Iran zelfs zeer enthousiast werden ontvangen. Onze reis is zeer soepel verlopen. Nergens enige agressie (op het verkeer na!) of vervelende situaties meegemaakt. De eikel op een motor in Teheran, die er met onze camera vandoor ging, was de enige uitzondering. We hebben in 11 maanden heel veel gezien, beleefd en gedaan. Ook hebben we heel veel leuke en interessante mensen ontmoet, wat onze wereldreis extra boeiend maakte. En heeft Frida zelfs een huwelijksaanzoek gehad! Ik kreeg vooraf regelmatig de vraag of 11 maanden samen met je partner reizen wel gezond is voor de relatie. 24 uur per dag en 7 dagen per week op elkaars lip! Wij kunnen daar zonder enige twijfel op antwoorden dat het ons prima is bevallen. Als de werkdruk en de dagelijkse routine voor langere tijd wegvalt is er meer ruimte en aandacht voor elkaar. En we hebben samen heel erg genoten van onze grootste hobby: reizen. We gaan thuis zeker nagenieten van alles wat we hebben beleefd. We hebben met veel plezier verslagen van onze belevenissen gemaakt. Om onze “medereizigers” op de hoogte te houden en als naslagwerk voor onszelf. Ik schreef het concept en Frida redigeerde en zette de puntjes op de i. Een coproductie waar we samen veel plezier aan hebben beleefd. En jullie hopelijk ook.

Frida & Bert