ART NOUVEAU EN DE BOSSEN

Op 8 augustus komen we in de middag aan in Helsinki. De temperatuur blijft onder de 20 graden steken en na 35 graden is dat wel even wennen. Onze taxichauffeur weet ons gelijk op te vrolijken met het nieuws dat het geen beste zomer is met veel regen. Zijn advies: gewoon gezellig de kroeg in! Onderweg richting stad krijgen we een beetje het gevoel van thuiskomen. Keurig aangelegde openbare ruimte, nette stoepen, straten zonder gaten en geen stofwolken. Het verkeer is opvallend tam. Men houdt zich keurig aan de maximumsnelheid en er wordt niet gesneden, niet getoeterd en niet gevaarlijk ingehaald. Men stopt voor rode verkeerslichten en voetgangers krijgen alle tijd om bij een zebra over te steken. Het is bijna bij het saaie af! Ons onbemande centraal gelegen hotel in het centrum is een prima plek. Met een persoonlijke code krijgen we toegang tot ons appartement. Die avond verkennen we alvast het centrum en wat we zien bevalt ons prima. Een mooie binnenstad met een gezellige haven, afwisselende bouwstijlen en veel Art Nouveau gebouwen. Onze favoriete bouwstijl. Er is een speciale Art Nouveau wandelroute van de VVV die we de komende dagen willen doen. We eten heerlijk in een sfeervol restaurant dicht bij de haven.

De volgende dag wandelen we lekker in het zonnetje het 1e deel van de Art Nouveau route en genieten met volle teugen van al die bijzondere gebouwen. Er is zelfs een hele Art Nouveau wijk dicht bij de haven. Alsof we in een snoepwinkel terecht zijn gekomen! Kortom, Helsinki vinden we een heerlijke stad. We eten paella bij een stalletje aan de haven en het is er gezellig druk. Het is daarnaast een prima manier om in het dure Helsinki goed te eten voor een redelijke prijs. Ook worden er veel lunchbuffetten in het centrum aangeboden voor een prima prijs/kwaliteit. Een aanrader! Alcohol is duur, maar in de overheidswinkels Alko (typisch Fins: houdt het simpel) zijn er veel aanbiedingen van kwaliteitswijnen. Vooral de kartonnen boxen met 3 liter goede wijn zijn zeer betaalbaar. De volgende dag shoppen we voor een huurauto en sluiten een prima deal die ver onder de laagste prijsgarantie van de internetsites ligt. Na het weekend zijn de auto’s voor het uitkiezen. We besluiten om ons verblijf in Helsinki met twee dagen te verlengen en maandag verder te trekken. De vele (dure) zakenhotels zijn in het weekend vaak onderbezet, dus het boeken van een kamer moet geen probleem zijn denken we. We proberen het bij een sjiek Art Nouveau hotel, maar daar is nog maar 1 kamer beschikbaar en er is geen weekendkorting mogelijk. Volgens de dame is heel Helsinki dit weekend grotendeels volgeboekt. Dat geloven we eerst niet, maar helaas heeft ze gelijk. Ons eigen hotel is volstrekt uitverkocht en na intensief surfen op internet blijken er alleen nog peperdure suites in de stad beschikbaar te zijn. We moeten improviseren. Gelukkig kunnen we onze auto morgen al huren en gaan we de volgende ochtend Helsinki uit. We komen er als alternatief terug aan het eind van onze reis op 8 en 9 september. Wel boeken we met deze ervaring alvast een hotel voor beide dagen! Ook de vlucht naar Amsterdam boeken we gelijk. Wel een vreemd gevoel dat er dan een eind komt aan onze rondreis.

Ons plan is om de komende tijd naar het noorden van Finland, Zweden en Noorwegen te reizen. De volgende ochtend halen we onze huurauto op en bezoeken we vervolgens Porvoo, een oud stadje ten oosten van Helsinki met kleurrijke houten huizen. Het doet ons sterk denken aan Ootmarsum in Twente. Beiden zijn pittoresk en hebben veel kunstgaleries binnen de stadsgrenzen. Het is er uiteraard druk met toeristen, maar dat stoort niet. Een leuke plaats. Daarna reizen we verder in het zuid oosten naar Lappeenranta. Geen bijzondere stad maar het heeft een mooie oude vesting met binnen de vestingwallen oude houten huizen, een kerk en andere houten gebouwen. Op de camping boeken we een houten hutje, zodat we luxe gaan kamperen. Sober, maar een prima onderkomen om te slapen. Die avond is er een feest binnen de vestingmuren en er spelen diverse bands. Dat pikken we uiteraard graag mee! Het geheel heeft een hoog Midsumer Murders gehalte met een fancy fair en verklede stadsbewoners tussen de oude houten huizen. De muggen zijn zoals gebruikelijk in Finland ook van de partij. Gelukkig is hun hoogseizoen voorbij, maar het blijft nog wel zaak om ons met anti mug te wapenen. De volgende dag reizen we door naar Savonlinna dicht bij de Russische grens. Voordat we er aankomen bekijken we de prachtige grote kerk van Kerimaki. De hele kerk is van hout gemaakt. Zelfs de “dakpannen” zijn van hout. Men heeft bij de bouw van deze grote kerk in een optimistische bui bedacht dat er 5.000 gelovigen in moeten kunnen. Er zijn officieel veel protestantse kerkgangers in Finland, maar er gaan maar weinig Finnen naar de kerk. Voor de dienst van 1 uur komen toch nog de nodige mensen opdagen. Wij zijn net op tijd en kunnen de kerk rustig bekijken voordat de dienst begint.

In Savonlinna huren we een mooi vrij gelegen hutje op de camping. We bezoeken nog dezelfde dag het middeleeuws kasteel waar de stad bekend om is. Het is mooi gerestaureerd en ligt imposant op een rots in het snelstromende water. Daardoor bevriest het water niet en kon de vijand (de Russen) niet sneaky over het ijs het kasteel benaderen. De volgende dag maken we een lange wandeling door de bossen rond Savonlinna. Hoewel we beiden “uitzichtwandelaars” zijn vinden we het een mooie wandeling door deze uitgestrekte en stille bossen. De route gaat regelmatig dwars door het bos zonder zichtbaar wandelpad maar is gelukkig goed gemarkeerd. Die avond maken we als afsluiter nog een ontspannen bootreis over de meren rondom de stad. Gelukkig komen er net voldoende mensen naar de boot toe om uit te varen. Het is een mooie tocht in het avondlicht.
We reizen de volgende dag naar Vuonslahti, gelegen aan het Pielinen meer. Een idyllische plek, waar we voor twee nachten een kamer boeken bij een heel mooi houten huis. Onderweg bekijken we eerst nog het Russisch orthodox kloostercomplex in Valamo. Bij aankomst is er een mis aan de gang, waar prachtig gezongen wordt. Heel sfeervol. De kerk hangt vol met bling-bling iconen, met veel afbeeldingen van mannen met lange baarden. Er lopen ook veel kloosterlingen rond met lange haren, lange baarden en zwarte gewaden. Dat hoort er blijkbaar bij. Eentje lijkt sprekend op Raspoetin vinden we. In het restaurant van het klooster lunchen we en proeven uiteraard ook het kloosterbier. Zonder alcohol en van een onbekende samenstelling, maar best lekker.

In Vuonslahti maken we de volgende dag een kanotocht over het Pielinen meer. De kano is minder stabiel dan een kajak, waar we wel ervaring mee hebben, en we gaan voorzichtig te water. Het weer is ook vandaag mooi zonnig met af en toe dreigende wolken. Onderweg meren we aan bij het huis, atelier en kerk van een beroemde Finse kunstenares Eva Ryynanen. Veel houten beelden, waarvan we sommige erg mooi vinden. We peddelen relaxt over het meer weer terug naar onze accommodatie en weten zonder natte kleren de steiger op te klauteren. Een heerlijk ontspannen tocht, waarna we lekker gaan lezen in onze luie stoelen op de steiger.

De volgende dag is een lange reisdag naar de wintersportplaats Ruka, op de grens van Fins Lapland. We hebben via internet daar voor twee nachten een 6 persoon bungalow gehuurd met een eigen sauna en een open haard. In de zomer zijn er forse kortingen op dit soort bungalows te krijgen. Het is in de avond kil genoeg voor de haard en de sauna en die gaan we zeker gebruiken. Onderweg naar Ruka is het flink oppassen geblazen, want rendieren lopen af en toe pardoes de weg op. Frida moet zelfs een keer flink in de remmen om een botsing te vermijden. Sommige rendieren gedragen zich hier op de weg als de koeien in Georgië. Ze wijken geen centimeter en kijken je soms verontwaardigd aan omdat je het waagt ook van de weg gebruik te maken. Wel een prachtig gezicht die beesten! En het wordt wat saai, want ook nu bezoeken we onderweg weer een houten kerk. Dit keer in Paltaniemi, in de buurt van Kajaani. En ook deze is fraai. Met veel schilderingen van Bijbelse taferelen en dat voor een protestantse kerk! Wat naast onze activiteiten ook nauwelijks verandert is het Finse landschap onderweg. We worden er zo rustig van! Bossen (70%) en meren (10%) vormen de belangrijkste bezienswaardigheden. Begrijpelijk dat de Finnen (denk aan Jari Litmanen) zo rustig zijn. Maar ook dat veel jongeren als tegenwicht gothic zijn of in een heavy metalband spelen. En de Finnen de meest vreemde kampioenschappen bedenken. Zoals het WK luchtgitaar spelen en het WK vrouwen dragen. Je moet toch wat om die overdosis aan rustgevendheid te doorbreken. De Finnen schijnen ook wereldkampioen koffie drinken te zijn. Om wakker te blijven wellicht? In Ruka voldoet de bungalow helemaal aan onze verwachtingen. Lekker fikkie stoken en voor het slapen gaan gezond de sauna in. De volgende dag wandelen we rond Juuma de kleine berenring, een prachtige rondwandeling van 12 kilometer langs rivieren en door de bossen. De naam berenring is passend, want er leven grote bruine beren in de omgeving, net zoals wolven en lynxen. Zien doen we ze echter niet. Voorlopig vermaken we ons prima met de rendieren, die regelmatig ons pad kruisen.

Na de ontspannen wandeldag rijden we de volgende dag verder in noordelijke richting. Dicht bij Rovaniemi ligt op de poolcirkel de officiële woon-en verblijfplaats van de Kerstman, die je in zijn grot het hele jaar door kunt bezoeken. Dat commerciële circus slaan we maar over. We lunchen in Rovaniemi en bezoeken er het boeiende museum Arktikum over het hoge noorden. Het heeft diverse boeiende exposities over de natuur in het koude noorden en de cultuur van de Sami, de inheemse bewoners van noord Scandinavië, noord Finland en noordwest Rusland. Vervolgens reizen we verder Lapland in en plannen een overnachting in Saariselka, een wintersportplaatsje met veel overnachtingsmogelijkheden. Onderweg zien we opvallend veel motorrijders en de reden ervan wordt al snel duidelijk. In de omgeving van Saariselka is een motortreffen georganiseerd en het stadje zit mudvol met motorrijders. En de hotels en huisjes zitten vol, op een enkele onaantrekkelijke en over prijsde mogelijkheid na. We besluiten verder te rijden naar Inari, waar het Finse Sami parlement zetelt. Gelukkig blijft het hier in de zomer erg lang licht en dat maakt doorrijden wel zo aantrekkelijk.

Onderweg bekijken we nog diverse overnachtingsmogelijkheden, maar daar worden we beiden niet blij van. Vaak simpele hutjes zonder faciliteiten. Leuk voor de stoere Finnen, maar voor ons bij deze temperaturen (’s avonds onder de 10 graden) niet aantrekkelijk. Een Nederlands sprekende gastvrouw geeft ons de vrolijke boodschap dat er in Inari dit weekend een muziekfestival is. De kans op leuke accommodatie zal daardoor klein zijn. En inderdaad zit Inari vol met festivalbezoekers en zijn de hotels volledig bezet. De muziek op het festivalterrein nodigt ook niet uit om er lang te blijven. Authentiek zal het vast wel zijn, maar de zangeres op het podium zingt nogal vals. En verder gaat de reis, totdat we om half tien beloond worden voor onze vasthoudendheid met de laatste vrije bungalow met sauna en spekkachel in Kaamanen. Volgens de gastvrouw hebben we geluk, want verder zijn alle bungalows de komende tijd vol geboekt. Kunnen we ons prima voorstellen! Het is een leuke stek en een mooie bungalow voor een nette prijs. Ondertussen zijn we zover doorgereden, dat we nog maar 70 kilometer van de grens met noord Noorwegen zitten. De volgende middag wandelen we in de omgeving door de kleurrijke bossen. Bij het ritje naar de startplek van de wandeling is het even schrikken als plots een sirene begint te loeien. Het blijkt een waarschuwingssysteem voor de rendieren te zijn, die zich daar zichtbaar bevinden. Het is een mooie wandeling. Onderweg snoepen we van de lekkere bosbessen en bijzondere bergbramen (cloudberries). De herfstkleuren worden steeds meer zichtbaar en dat belooft veel fraais voor de komende tijd. Staand op een heuvel is goed te zien hoe indrukwekkend bosrijk het ook hier is. Alle kanten op strekt de taiga zich uit voor zover het oog reikt, her en der onderbroken door meren en vennen. Na de wandeling gaan we de sauna in en stoken de kachel flink op. De temperatuur daalt zoals verwacht flink nu we verder noordelijk reizen en de muts en handschoenen liggen klaar. Morgen steken we de grens met Noorwegen over en reizen naar het noordelijkste puntje van het Europese vasteland.

Frida & Bert